Read more
කතරේ වැලි කැට හිරුට පෙම්බැඳඇතත් ලො දහමින්
මග වැරදුනොත් වන මැද නපුරක් වේයරැවටුණු සිතක සෝ ගින්දර ඇවිලේය
කියන්නම ගිය වචන අමතකවුණත් මගෙ හදවතට දැනුණා
රැය පුරා ගසාගෙන හිටපු සුදු වළාපොට ඉහෙන් පන්නා දමා නුඹ යහනෙ විට්ටමට
නපුරු ඇස් දෙක කලාතුරකින් ඇදෙන හිනාව
මානසික රෝගියෙක් බලන්න ආපු තරුණියකට රෝගියා බලාගන්න හෙදිය මෙන්න මෙහෙම කියනවලු...!
එදා වගේ ගෙන උකුලේ හිඳුවා නැළවිලි කවි කියනට අම්මේඑන දින ගැන ගැන මා මග බලනා නාවේ ඇයි තාමත් අම්මේ
හිතේ ඇති කදුලු බිඳු නෑඹිලියෙ දියකරන්
"නුඹ නැතුව ,'නුඹ' ම'සිත පුරා
Page 16 of 47
