Monday, October 06, 2025
Follow Us
Poems

හිරි පොද වැස්සට තෙමෙන මලක හැඩ 

බලන්න ඉස්සර වගෙ මට නැහැ ඉඩ 

පොඩි පුතු හිනැහෙන විට මගෙ හිත උඩ 

මල් මොකටද මට හිතෙනව විඩ විඩ 

වැස්සට ඉහිරෙන අඹ මල් මැද්දේ 

පිල ළඟ අඹ ගහ තාලෙට පැද්දේ 

බට්ටිච්චෝ උඹ නැතුවට සද්දේ 

අඩුවක් නැහැ අපෙ ගේ හරි සද්දේ 

ඇහැරෙන ලා හිරු රන් වන් පාටයි 

ඉගිලෙන විට කොක් තටු සුදු පාටයි 

හබරණ ආතගෙ කට රතු පාටයි 

කියවන විට පුතු හරි දඟ පාටයි  

බින්කුන්ඩෝ උඹ ටිකකට හිටපන් 

අපට පෙනෙන්නට වටයක් නටපන් 

කුහූ කියා කොවුලෝ ගී කියපන් 

මදිනම් තව මල් වැස්සක් වැහැපන් 

කොඳ මල මුදුනේ මී මැසි සාදෙට 

රොන් කෙමියේ පැණි පිරෙන කලාවට 

මගෙ හිත පුරවන ටිකිරි හිනාවට 

පණ දෙමි මම දිවි තියෙන තුරාවට

© Kalani Ruwanpathirana

Poems

ජීවිතේ මහ හීන ගොන්නක්
හිනාවීගෙන අත දරන්
ආදරේ මහ සාගරේ සේ
පපුව මැද්දේ හිර කරන්
පේවෙලා අතිනත් අරන් ගිය
දීගයේ රස තැන් සොයන්
අමාවක දා අහස පීරා
සෙව්වෙ සඳ හිත මත් කරන්..

Poems

දැක්කම අප්පිරියාවක් වගේ දැනුනා නේද?

Poems

මේ ජීවිතය දැල්වෙන මැටි පහනක්            ය

තෙල් ඇති තුරා ඇවිලෙන එක තිරයක්        ය

පින් මදි වෙද්දි එන මරණය සුළඟක්           ය

පව් පළ දෙන්න යන්නේ එක ක්‍ෂණයක්       ය

 

සසරේ නවාතැන් නම් සිය දහක්                ඇත

ටික කාලෙකට හමු වෙන සගයිනුත්          වෙත

එනමුත් ගමන යන්නේ තනිවමයි                පුත

"මම" යැයි "මගේ" යැයි මට කිසි දෙයක්    නැත

 

නිවි නිවි යළිත් දැල්වෙන ජීවිත                පහන

වැටි වැටි යන්ට දඟලන සසරේ               ගමන

අර ගෙන යන්න ඇත්තේ කළ පින           පමණ

යළි නොහැරෙන්ට යා යුතු ගමනකි        "නිවන"

© Kalani Ruwanpathirana

Poems

ඒක හරිම ලස්සන සුන්දර දෙයක්,

Poems

මාගේ දරු දෙන්නාටම කියමි
මං ඒ සංස්කෘතික අම්මා නොවෙමි....

Poems

අතීතේ ඉස්සරම දවසක මතක අහුලා හදවතේ

එකින් එක පිළිවෙලට අහුරා නිධන් කර තැබුවෙමි හිතේ

එදා වගෙ ලස්සනම හවසක, අදත් ඉපැරණි මාවතේ

මඳක් නැවතී ගිමන් හැරියෙමි මතක ලිහමින් ජීවිතේ

 

අපේ දුක සැප අසා සිටි, පටු මගේ අන්තිම බංකුවේ

ඉඳන් ඔබ හා තාලෙ ඇල්ලුවෙ නුඹේ ආසම සින්දුවේ

දෑත් පටලා ගියා මතකයි ඈත පෙනෙනා වංගුවේ

එදා අන්තිම පැයේවත් නෑ පුරුදු සිනහව හැංගුවේ

 

අඳුරු නුබ ගැබ දකින විට මට නුඹේ තරු ඇස් සිහි වුණා

විදුලි එළි වැට නිවෙන තරමට එදා ඔය ඇස් ඇවිලුණා

මගේ හදවත නැවත නැවතම කිනිසි තුඩකින් පෑරුණා

මතක මිටියම මටත් නොදැනිම සරත් සුළගට මුසු වුණා

@Kalani Ruwanpathirana

Poems

_____________________________________________
ආයේ ඉපදී වරෙන් ළඟටම
හුඟක් උන් කියනවා ඇහුනා...

Poems

රෑ යම ගෙව්වෙම නින්ද නොනින්දේ
සාමෙල බීගෙන ගෙයි පිල මත්තේ
තේ කහටින් උගුරක් ගිලිමින්නේ
පැංචිට කන්න කටක් ලිප තිබ්බේ

Poems

හේතුකව හටගන්නා ප්‍රේමය

Poems

ඉස්සර වගේම තාමත් සඳ මෝරණවා
සිංහ ගිරට වැඩියෙන් හදවත දනවා
නුඹ ගැන මතක මානෙල් වල ලියවෙනවා
මා පෙම් කුමරුනේ මට නුඹ සිහිවෙනවා ....

Poems

හඬා වැලපී නිබඳ
තෙත් කර හැර නෙත් පියන්
පවා රළු කර විටෙක
ඇසුවෙමි මා මාගෙන්ම

Poems

පාසල ළඟ පොඩි දරුවගෙ
ඇඟ අත ගා හෙව්වත්
මිලි ග්‍රෑම් වලින් කුඩු
ප්ලේන් එකෙන්

Poems

Patience visited me
And it reminded me
That good things take time to come to fruition
And grow slowly with stability

Poems

පිරිමියෙකුට හැකිනම් ගැහැණියකගෙ හැඟුම් වලට ඇහුම්කන් දෙන්න, කෝප නොගෙන, වියරු නොවැටී ඉවසීමෙන්...

Poems

ගුරුතුමිය තමාට දඩුවම් කලැයි.පුතෙක් තාත්තෙක්ට ගෙදර ගිහින් කියලා .ඒක අහපු තාත්තා පුතාට මෙහෙම කියනවා........?????

Poems

කාගෙවත් වචන ළඟ වෙනස් නොවෙන විදියට
මිනිස්සු කතා ගොතයි

Poems

මාගේ දරු දෙන්නාටම කියමි
මං ඒ සංස්කෘතික අම්මා නොවෙමි....